جواد خیابانی به عنوان یکی از مجریان قدیمی تلویزیون این روز‌ها تبدیل به منتقد شماره یک تیم ملی شده و ابایی از بیان این انتقادات با لحنی تند و بعضا دور از انتظار در تلویزیون ندارد. او این روز‌ها بی‌پرواتر از هر زمانی به سرمربی تیم ملی فوتبال ایران می‌تازد و به تازگی خواستار عذرخواهی امیر قلعه‌نویی هم شده است.
در اینکه شرایط تیم ملی ایران به ویژه در ساختار خط دفاعی جای انتقاد زیادی دارد شکی نیست ولی ظاهرا شور انتقادات جواد خیابانی بیش از بقیه است. او به تازگی به بازیکنان تیم ملی ایران هم تاخته و گفته که خودشان را سوگلی می‌دانند؛ گفته که آنها ذهنیت برنده ندارند و این که قلعه‌نویی باید از وطن‌پرست‌ها که یقینا خودش را هم در آن می‌گنجد، عذرخواهی کند.
واقعیت این است که بخش زیادی از انتقادات از شرایط تیم ملی درست است ولی این روز‌ها جواد خیابانی باید تکلیفش را بیش از هر زمان دیگری با تیم ملی و امیر قلعه‌نویی روشن کند. او گفته که کسی نمی‌تواند به من بگوید چه بگو و چه نگو؛ امری که حداقل در حوزه کاری و سازمانی که در آن فعالیت می‌کند امکان‌پذیر نیست ولی حتی اگر به قدری مستقل شده که می‌تواند فراتر از ابهامات رایج در این حیطه صحبت کند، بهتر است شفافیت به خرج دهد و از این بگوید که آیا اظهاراتش مبتنی بر دیدگاه رسانه‌ای است که در آن فعالیت می‌کند یا خیر؟
جواد خیابانی دنبال چیست؟
